ഗര്ഭിണിയുടെ മനോവികാസത്തിനും സന്തോഷത്തിനും ഗര്ഭസ്ഥ ശിശുവിന്റെ ആരോഗ്യത്തിനും ജീവശുദ്ധിക്കും അനായാസകരമായ വളര്ച്ചയ്ക്കും വേണ്ടിയാണ് സീമന്തം.
പുംസവനത്തിനു ശേഷം ഗര്ഭത്തിന്റെ നാലാം മാസത്തിലാണ് സീമന്തം കഴിക്കേണ്ടത്. അഞ്ചാം മാസം സീമന്തത്തിനു നന്നല്ല. സീമന്തം നാലാം മാസത്തില് നടത്താന് പറ്റിയില്ല എങ്കില് പിന്നെ ആറാം മാസം തുടങ്ങിയതിനു ശേഷം മാത്രമേ പാടുള്ളൂ. സായാഹ്നത്തില് സീമന്തം നടത്താല് പാടില്ല. ഗര്ഭിണിയുടെ ജന്മാനുജന്മ നക്ഷത്രങ്ങളും സീമന്തത്തിനു കൊള്ളില്ല. ഏതെങ്കിലും കാരണത്താല് സീമന്ത കര്മ്മം ചെയ്യാന് സാധിച്ചില്ല എങ്കില് പ്രസവിച്ച് പതിനൊന്നാം ദിവസം ഈ കര്മ്മം ചെയ്യേണ്ടതാണ്.
സാധാരണയായി ആദ്യത്തെ ഗര്ഭാവസ്ഥയ്ക്ക് മാത്രമേ സീമന്തം നടത്താറുള്ളൂ. കറുത്തപക്ഷവും ചിങ്ങം വൃശ്ചികം രാശികളും സീമന്തത്തിനു വര്ജ്ജിക്കേണ്ടതാണ്. അഷ്ടമം ശുദ്ധമായിരിക്കുന്നതാണ് ഉത്തമം. മറ്റുവഴികളില്ല എങ്കില്, ചതുര്ത്ഥി, ചതുര്ദ്ദശി പക്കങ്ങളിലും സീമന്തം നടത്താറുണ്ട്. ചിലര് ചൊവ്വ, ശനി ദിവസങ്ങളിലും സീമന്തം നടത്താറുണ്ട്.
സീമന്തത്തിന് യഥാവിധി ഈശ്വരോപസനാദി അനുഷ്ഠാനങ്ങളോടു കൂടി ആരംഭിക്കുകയും ഈശ്വരാര്പ്പണബുദ്ധ്യാ തയ്യാറാക്കിയ നിവേദ്യാന്നം, പാല്പ്പായസം തുടങ്ങിയവ നിവേദിക്കുകയോ ഹോമാഗ്നിയില് അര്പ്പിക്കുകയോ വേണം. ഇതിനു ശേഷം, ഭാര്യാഭര്ത്താക്കന്മാര് ഏകാന്തതയിലിരുന്ന് മന്ത്രോച്ചാരണം ചെയ്യും. ഈ സമയത്ത്, ഭര്ത്താവ് ഗര്ഭിണിയുടെ തലമുടിയില് പ്രത്യേകം തയ്യാറാക്കിയ സുഗന്ധൌഷധം പുരട്ടി കേശാലങ്കാരാദികള് ചെയ്ത് ഒരുക്കും. ഇതിനുശേഷം, സീമന്തകര്മ്മത്തിന് ഉപവിഷ്ടരായവര് ഒന്നിച്ചിരുന്നു വേദമന്ത്രങ്ങള് ചൊല്ലണം.
ഗര്ഭസ്ഥശിശുവിന്റെ പോഷണത്തിനും സംസ്കാരോദ്ദീപനത്തിനും വേണ്ടി സീമന്തം ഗര്ഭത്തിന്റെ ആറാം മാസത്തിലും എട്ടാം മാസത്തിലും നടത്തുന്നത് ഉത്തമമാണ്.